hiji deui puisi kaheman keur anjeun
:cent cent

dina poekna peuting, sepina janari leutik, masih keneh kuring ngahudangkeun
rasa. seahna cai di ieu mumunggang gunung, kaelehkeun ku aworna katresna
dina jero dada, handaruan. mangpirangpirang puncak geus kajajal, tapi dina ieu
puncak kuring teu walakaya

akang, puncak hate anjeun teh ningan luhur. kuring teu sanggup deui naekkan nana
akang, ningan hate anjeun teh jero, ngaleuwihan jerona laut kidul. kuring teu
sanggup deui neuleuman nana

meureun, kuring ngan bisa nyipta anjeun dina impian. ngajadikeun anjeun ngan saukur
kembang sare. keun bae ieu hate beuki godewang. keun anteup. sugan sajalan jeung
waktu nu nyerelek, godewangna hate bisa kaobatan. teruskeun lalampahan anjeun, tong
nempo katukang deui. kuring embung jadi cukang lantaran eureunna lengkah anjeun.

BumiAllah, 04 Desember 2002