hujan, cimata, jeung samagaha

hujan peuting ieu mawa gelap jeung burinyayna
nakolan rasa ku gundam jeung samagaha

di dieu, kuring ngukur cimata make lambaran lambaran kertas
pulpen meh beak, tapi cimata masih menta nuliskeun kaperihna

beu geuning cimata teh teu daek suda
kualatan naon atuh kasedih nyimeuhan carita

anjeun masih keneh nyukcruk jalan pileumpangan, nyorangan
ngemu kahariwang
mapay kasieun

bongan saha kudu nyukcruk kahariwang
na kamana leungeun jang muntang ka imutna pangeran

eweuh sasaha
ukur kuring jeung cimata
ukur anjeun jeung kahariwang

ah, padahal kica-kica masih daek ngiceupkeun cayana
ngabejaan kamana suku kudu leumpang
kawerat naon atuh nu ngaweuhkeun hate

masing masing urang, pada pada boga jalan
hiji waktu, urang jeung anjeun paamprok dina hiji pengkolan
urang jeung anjeun silih titenan kanyeri sewang-sewangan
silih rampa rasa

di masigit leutik di hate urang masing-masing
aya mihrab jeung mizan
di dinya urang bakal istirah
ngarampa dua
ngarampa doja
ngarampa dosa
bari ngitungan sabaraha warsa nu geus kasucikeun tina pepedut jeung samagaha rasa