December 11, 2007

--<<:: WALUNGAN HATE ::>>---
--<:(Konser duet Live cent cent jeung sireum):>--


dimana katumbiri teh nyai?
nu aya ngan caah bandang
langit heurin ku pepedut
naha srangenge teu bisa ngabagikeun suriang

mumunggang langit geus kalimpudan ku haseup, mamang
eweuh nu nyesa iwal ti tarajalna batu-batu nu meh aya di unggal titincakan
eweuh deui tempat paranti urang ngiuhan, mamang
ganti ku imah sigrong nu pada nyebut villa tea
kamana ari walungan tempat muru meakkeun hanaang
kamana, mamang?

nyai, walungan mah ngan aya di hate urang
nu hanaang kutiisna cai
sesa ibun subuh tadi
nyai,
ibun mah ukur nu urang
nu unggal poe ngorondang
neangan bahan paranti dahar
villa, nyai
beu asa jadi katumbiri
nu suda
ka kabiri ku seahna caah kabutuh
beu nyai, na kamana kudu ngiuhan

meureun bener ceuk nu jadi indung, mamang
geura pelak tatangkalan na leuweung jero dada
tancebkeun sing pageuh ka museur hate
hiji waktu, anjeun bakal beakeun tangkal saukur keur ngiuhan
mangsa eta, tangkal na dada anjeun bakal mere hiliwir angin nu geus mangpirang2 jaman leungit diteureuy waktu

hayu atuh, nyai
sing caringcing mageuh kancing
saringset mageuh iket
urang pelak mang rewu-rewu tutuwuhan
di hate urang
keur barudak nu bakal hanaang di mangsa datang
hayu nyai,
melak rasa
ku asih
jeung nyaah
keur panyebor tutuwuhan rasa
jang mangsa nu bakal karasa
ku barudak, jaga

hayu, mamang
urang singkil
nyingkahkeun hama ceuceub jeung ngewa
ngabasmi wereng korup
jeung sarakah
hayu, mamang!

2007

December 04, 2007

hujan, cimata, jeung samagaha

hujan peuting ieu mawa gelap jeung burinyayna
nakolan rasa ku gundam jeung samagaha

di dieu, kuring ngukur cimata make lambaran lambaran kertas
pulpen meh beak, tapi cimata masih menta nuliskeun kaperihna

beu geuning cimata teh teu daek suda
kualatan naon atuh kasedih nyimeuhan carita

anjeun masih keneh nyukcruk jalan pileumpangan, nyorangan
ngemu kahariwang
mapay kasieun

bongan saha kudu nyukcruk kahariwang
na kamana leungeun jang muntang ka imutna pangeran

eweuh sasaha
ukur kuring jeung cimata
ukur anjeun jeung kahariwang

ah, padahal kica-kica masih daek ngiceupkeun cayana
ngabejaan kamana suku kudu leumpang
kawerat naon atuh nu ngaweuhkeun hate

masing masing urang, pada pada boga jalan
hiji waktu, urang jeung anjeun paamprok dina hiji pengkolan
urang jeung anjeun silih titenan kanyeri sewang-sewangan
silih rampa rasa

di masigit leutik di hate urang masing-masing
aya mihrab jeung mizan
di dinya urang bakal istirah
ngarampa dua
ngarampa doja
ngarampa dosa
bari ngitungan sabaraha warsa nu geus kasucikeun tina pepedut jeung samagaha rasa